Historias de ida e volta: As asociacións microterritoriais da emigración galega en Cuba:
O descanso eterno en terras afastadas, ca. 1940
Na imaxe podemos ver os socios e socias de Hijos del Ayuntamiento de Cedeira no panteón social que posuían no Cemiterio Colón da capital cubana. Unha das prioridades destas asociacións foi ter a propiedade dun panteón funerario no que poder ser enterrados todos os socios que o desexasen, como se se atopasen no camposanto da súa aldea ou parroquia. A distancia e as dificultades para o regreso á terra natal provocan neles a necesidade de saber onde van ser soterrados, onde van permanecer para a eternidade. Nesta situación, o mellor era estaren acompañados dos seus amigos e veciños, compañeiros no soño migratorio. Unha vez inaugurado o panteón, de maior ou menor tamaño e distinción segundo as posibilidades económicas de cada entidade, ano tras ano os socios acudían ao cemiterio para rezar polos seus e ter un momento para recordar a todos e todas as que morreran fóra da súa terra. Como vemos, asistían todos os socios e socias cos seus fillos, que vestían as súas mellores galas para acudir a esta reunión. Na necrópole habaneira pódense ver magníficos exemplos de arquitectura funeraria propiedade de galegos residentes na illa.
