Onde aplaque a marea
Autoría: Rosalía Fernández Rial
Recitador/a: Rosalía Fernández Rial
Desde o cadaleito da praia que desembarcou, resignada, o meu corpo abrente, zurzo o reflexo do noso ronsel terreal nos sucos glaciares dos cirros. Boca arriba aparento fumar os retallos do éxodo, exhalando rabuñadas xélidas ante o espello da atmosfera. Neboenta, induzo que cada celeste cicatriz é o curso dun tombo migrante. Quixera izar o mastro aguzado das mamilas e urdir, torreira, os lampexos dunha Vía Láctea que te abrigue. Vou erixir un berce coas crebas do meu naufraxio e arrolarte entre as raíces do teu pobo no canto, para que da miña morte ti nazas: Onde neve nosa fundida caia. Onde aplaque a marea o noso longo desexo inédito.
Que lugar
Autoría: Xela Arias
Recitador/a: Rosalía Fernández Rial
Onde neve nosa fundida caia. Onde aplaque a marea o noso longo desexo inédito. Onde subámo-la uva encerellada dos ritos o corpo. Será un fondo de mar de espanto rubio cos rubís tremendos de sangue e leitos. ¿Haberá lugar de serpe tan branco, entón, que rexistre a nosa ausencia? De Dorna,11 (1987)