Dos ximnetes nas cuíñas a quen lles descía polos ollos unha sombra de caeren mortos
Autoría: Antón Blanco
Recitador/a: Antón Blanco
(...) di poema se agora co ventre cheo de fartura na Idade de Bronce e nas suaves lombas se na elevada simetría da batalla tal idioma esguivio que ti es será xamais soldado como cravo a caer se en (…) unha puider dicir cáenme-milleiros-de-causas-de luz-polos-dedos se co ventre cheo de fartura na cabeza dos ximnetes caen desgrazas magnas se poema non serás xamais soldado en bronce se de ningún lugar es lindeiro se un cravo se unha sombra que desce polos ollos dos ximnetes que se van que se van que se van (...)
Soldados
Autoría: Xela Arias
Recitador/a: Antón Blanco
Porque bebes na fonte das dúbidas, sospeitas. Porque habíta-la esperanza, sancionas. Así sabes ti da elevada simetría das batallas. Así conviñas pola muda da historia. Que tal ve-la necesaria imposible inocencia dun minúsculo poder calquera? Abrázome noutra revolución pendente. Non vou ser soldado. Poño a man e cáenme milleiros de causas comúns polos dedos estirados. Non vou ser soldado. Sancióna-la mesquindade que os desexos tamén gardan? Porque se línda-la utopía, atrévete agora e avanza. Tamén ti ocultas verdadeiros motivos en risas desencaixadas. Así que abrázate nesoutra revolución necesaria. Sería-lo mellor soldado, e mais cantas veces mórrenche tódalas batallas. De Boletín galego de literatura, n 11 (1994).