A froita
Autoría: Berta Dávila
Recitador/a: Berta Dávila
A froita que decide conservar e a que desbota cada quen cando pela a froita, sobre todo cando o fai con garfo e coitelo elegantemente, non debería estar á vista dos outros comensais. Debería ser tan privado o que se escolle e o que se rexeita. Debería ser privado o acto de determinar o límite sobre as cousas que se levan á boca. E ás veces hai alguén que pregunta –como non comes iso– alguén que xulga as cousas –iso non ten ningún mal– que decido levarme á boca. Tamén na boca gardo os poemas e xúlgoos en privado. Xulgo o que debería dicir e o que debería tragar, establezo o límite entre as partes sas e as partes enfermas do poema, entre as partes doces do poema e as amargas, entre as partes maduras do poema e as outras partes do poema secas e duras. Ese xogo de extremos.
s/t
Autoría: Xela Arias
Recitador/a: Berta Dávila
Ambiciono o equilibrio dos extremos, que tanto pesan, a cada lado. Pero sempre hai un gañador, anque perda. De Intempériome
