O territorio, debido aos procesos naturais e/ou antrópicos que inciden nel, está en construción permanente. Entendemos por procesos antrópicos os estritamente culturais e os que son derivados da contemplación humana do territorio, tales como a percepción estético-emocional que devén en sentir aquel como Paisaxe, ou os que o vivencian como territorio patrimonializado e fidelizado culturalmente, que o fan sentir como herdade, como memoria e como excitador e fixador da identidade colectiva e individual, é dicir, como un Ben Cultural. Son, pois, os procesos antrópicos aqueles que, máis alá dos procesos da natureza, deixaron pegadas humanas directa e indirectamente esculpidas na topografía do territorio ata dotala da calidade de topografía cultural e convertela en parte da identidade dun país.

As pegadas naturais e/ou as antrópicas explican e documentan directamente aqueles procesos económicos e sociais que non sempre están ben custodiados na práctica dos procesos proxectuais e na construción das grandes infraestruturas que se levan ou que se levaron a cabo, no territorio galego nos últimos tempos. Por tal motivo, a Sección de Patrimonio e Bens Culturais considera pertinente a realización deste seminario, que pretende facer o balance do nivel de colaboración e de converxencia das diferentes administracións que actúan como axentes e xestores, ou sexa, como promotores de calquera tipo de intervención sobre o noso territorio, e aquelas administracións que exercen a competencia de definir e previr a conservación daquelas áreas do territorio con valores culturais, materiais e inmateriais, que sexan considerados, ou susceptibles de selo, como Bens Culturais catalogados e/ou declarados.

Pero tamén se trata de que neste seminario se discuta sobre como axudar a que as administracións actuantes nos procesos proxectuais e nas execucións das obras cultiven actitudes que se derivan do Estado de Dereito e ás que, polo tanto, están obrigadas. Investigar, coñecer, proxectar e conservar durante unha obra pública as áreas do Territorio e os Bens deste que teñan a categorización de Bens Culturais debería ser, para as administracións que eliximos entre todos, a tarefa primeira que ter presente, e non sempre o é.

Na organización do Estado de Dereito déronse pasos moi significativos dende os anos 1992-1993 cunha práctica de interdisciplinaridade maior nas distintas fases e procesos que se levan a cabo neste tipo de proxectos. Non obstante, lograr unha maior excelencia, publicitación e participación da cidadanía nas distintas fases e procesos que se seguen á hora de intervir sobre o territorio debe ser un obxectivo que acadar, xa que derivará en aumentar a percepción do territorio como Paisaxe e en mellorar a vivencia deste como patrimonializado e fidelizado culturalmente, é dicir, como herdade, como memoria e como excitador e fixador da identidade colectiva e individual. En definitiva,este seminario trata de reflexionar sobre o xeito de facilitar un maior grao de acceso á Cultura, ao Ben Cultural que é o territorio, contribuíndo, así, a aumentar de paso a patrimonialización cultural deste.