Os xoves (RE)PENSAMOS

A publicación do segundo volume de O(s) sentido(s) da(s) cultura(s), compilados por Ramón Máiz, ofrécenos un novo conxunto de 24 contribucións producidas en distintas actividades organizadas pola Sección de Pensamento do CCG durante os anos 2010-2017 e coas que contribuímos a repensar e a construír a cultura galega do século XXI , en permanente diálogo coas grandes correntes do pensamento actual. Ao fío destas achegas presentamos un ciclo virtual coa escolma dalgúns dos relatorios e os textos aos que deron lugar.

As preguntas de partida neste artigo do sociólogo político LUIS MORENO son cando menos inquietante nestes días: “Cedeu a Europa social o paso á Europa asocial?; desvincúlanse os europeos do benestar dos seus concidadáns?; existe unha mudanza civilizatoria cara a novas formas de individualismo posesivo?; será a presente Idade do Bronce do welfare preludio dunha volta á prehistoria do benestar social?” O autor lémbranos que “ O modelo social europeo é un proxecto político artellado arredor dos valores de equidade social (igualdade), solidariedade colectiva (redistribución) e eficiencia produtiva (optimización), e resultante dos procesos contemporáneos de conflito e cooperación no Vello Continente. Promove a cidadanía social entendida como aspiración a unha vida digna e ao benestar social dos individuos, mediante o acceso ao traballo remunerado e á provisión social en situacións de risco, e sobre a base duns estándares vitais lexitimados polo conxunto da sociedade. Como obxectivo estratéxico xeral, o modelo social europeo auspicia o crecemento económico sostido e sustentable baseado na cohesión social en contraposición con outros sistemas socioeconómicos onde o individualismo remercantilizador é o trazo característicos das políticas dobenestar (os EUA), ou onde o dumping social se propón como recurso extra para o crecemento económico (a China e outros países emerxentes asiáticos). Insiste en que “Europa unirase máis estreitamente se é capaz de promover o seu modelo socioeconómico como paraugas amplo e integrador dos diversos Estados do benestar europeos” e alértanos do perigo inminente: “Europa ben podería ser tentada a vendera súa alma libre, fraternal e solidaria en prol de adquirir unha nova vida para gozar dos praceres prometidos polo modelo do neoliberalismo de corte anglonorteamericano”. As respostas á saída desta crise derivada do COVID-19 evidenciarán cal destas vías é a que Europa desexa adoptar.

Individualismo posesivo e Europa asocial

LUIS MORENO

Solicita a túa inscrición