Proxecto epístola

Agrupación de coleccións epistolares para a páxina institucional do Consello da Cultura Galega.
Compartir en


Madrid, 10 de diciembre de 1968

Sr. Guillermo Whitelow
Buenos Aires

Mi querido amigo:

Estoy comenzando a escribir a los amigos y hoy también le escribo a Enzo. Esta carta es, en cierto modo, un complemento a la que le envío a él. Antes quiero decirte que estuvimos en Nueva York con Marichal y Solita y que éste le dijo a Maruja, en un aparte, que si solicitas la beca pongas dos buenos padrinos, pues entonces Marichal hará todo lo posible por conseguírtela. Te tienen una gran estimación. Nueva York siempre resulta interesante, para turistas como nosotros, que van de una ciudad tan distinta como Buenos Aires, a la que además están habituados. Creo que si tuviese que poner un negocio en Nueva York sería uno de callejero, un kiosco de diarios, florería, un puesto de frutas, o vendedor de castañas, para poder ver las gentes. Cada uno que pasa es una novela, se lee en el rostro. En cualquier ciudad ocurre bastante de esto, pero en Nueva York se nota más la vida que pasaron sus habitantes, su origen y su presente. Son más distintos unos de otros que en Buenos Aires, aún procediendo de un mismo origen racial, maldita palabra, pero la pongo para señalar las diferencias de alguna manera. Me gusta Nueva York, pero no viviría en ella. Prefiero una ciudad, probablemente cualquiera, de Europa. Las gentes son más viejas y más sabias, más sabias por viejas, por los miles de años de herencia en un sitio. Un romano, un barcelonés, un aldeano europeo es más sabio que esos tecnócratas que alientan ambiciones determinadas con respecto a los astros. Calculan mejor que una IBM. Poseen un instinto animal que los neoyorkinos no llegaron aún a tener, o perdieron, porque obligaron a cambiar demasiado el género de vida de los aldeanos que procedían de Europa. Buenos Aires es, hasta ahora, otra cosa. Todo se vino haciendo a la medida del hombre. Nunca pudo ser, como Nueva York, el sueño de un cineasta expresionista alemán de la segunda década del siglo. Nunca fue, por ejemplo, Metrópoli, no se pareció nunca a Metrópoli. Me gustan muchas cosas de Nueva York, pero no me gustan sus habitantes ni su vida. En todo caso, sólo su novela, la que puedo adivinarles en el rostro y que tiene mucho que ver con las de los personajes de las tabernas en las películas del Oeste.
Con Bonino lo pasamos muy bien el tiempo que estuvimos juntos. Parece que tienen el proyecto de abrir una galería en San Pablo. Bueno, ya hablaremos de todo esto al regreso. Cuéntanos tus proyectos. Escríbenos. Nosotros lo haremos desde Galicia.

Saludos a todos los amigos comunes. Un gran abrazo para ti de Maruja y mío:

[Seoane]

Ficha documental [Imprimir]
  • Forma parte do conxunto:
  • Fondo: Luís Seoane depositado na Fundación Luís Seoane.
  • Data:
    10/12/1968
  • De:
    Luís Seoane
  • Para:
    Guillermo Whitelow
  • Orixe:
    Madrid
  • Destino:
    Bos Aires
  • Ficha descriptiva:
    [Carta mecanografada]
  • Localización física:
    Fundación Luis Seoane
  • Termos clave: