Proxecto epístola

Agrupación de coleccións epistolares para a páxina institucional do Consello da Cultura Galega.

Buenos Aires, 1 de abril de 1972

Sr. D. Isaac Díaz Pardo
El Castro

Querido Isaac:

Recibí juntas el día 30, Jueves Santo, tus dos cartas, la del 23/III y la anterior fechada por ti el 14/III. Apenas puedo probarte nada enviándote el sobre pues el correo de Buenos Aires parece no sellar la llegada de ellas a ésta ciudad. De cualquier modo te lo envío para que sepas que no puedo justificar nada y tú puedes sospechar lo que quieras. Estuvimos aquí al tanto de todo lo ocurrido y seguimos impacientes todas las noticias que por vez primera fueron muchas. Te escribo rápidamente, pues quiero que esta carta salga hoy mismo. Me parece mejor el nombre de Sargadelos que Arte Gallego. No te lo dije en la anterior por no tener otro motivo de polémica. Arte Gallego compromete a mucho más de lo que quizás se pueda ofrecer y Sargadelos tiene, como tú dices, un significado en el arte y la industria gallegas, además de su calidad de empresa precursora en la península. Sargadelos es además una bella palabra. También estoy de acuerdo con que se hagan exposiciones de arte, siete u ocho bien seleccionadas en el año, no más, acreditando la sala con su calidad. No tengo inconveniente en hacer una exposición en ella pero tiene que ser para el año 1973, es decir, el año que viene, pues ahora no tengo obra en la Coruña que quiera exponer. Son cuadros de fechas distintas, de 1960 a 1970 y no me representarían del modo que deseo en una ciudad exigente como Barcelona. Además estaremos por ahí el año próximo. Tú sabes que el año pasado no pinté nada en La Coruña. Algo que me hizo difícil recobrarme en Buenos Aires. Ahora me encuentro en forma, como diría un deportista, y aunque no me sale lo que quiero por lo menos vuelve a ser la pintura, después de tanto tiempo sin trabajar en ella, mi lenguaje habitual. De modo que perdonadme todos. Expondré, si para entonces lo queréis, a mi regreso en el año que viene. Ahora se podría inaugurar con una exposición de Labra o de Virxilio, o de Mercedes Ruibal o Laxeiro. Sobran nombres. Es una lástima que Alonso el grabador sea muy conocido en Barcelona. Quizás puedan ponerse juntos los nombres de Sargadelos y El Castro, pero dejando éste en segundo término por la importancia histórica del primero, por lo que tiene de ejemplo transmitido desde casi dos siglos atrás y de proyección hacia el porvenir.
Lamento lo de Vizoso, pues creo que es realmente un cooperador valioso para la fábrica. Piensa en concursos de diseño, de juegos o lo que sea, entre los estudiantes de arquitectura de Madrid y Barcelona, puede ser muy interesante.
Otro día te enviaré otro tipo de noticias. Un gran abrazo d Maruja y mío para ti:

[Seoane]

Ficha documental [Imprimir]
  • Forma parte do conxunto:
  • Fondo: Luís Seoane depositado na Fundación Luís Seoane.
  • Colección: Isaac Díaz Pardo e Luís Seoane
  • Data:
    01/04/1972
  • De:
    Luís Seoane
  • Para:
    Isaac Díaz Pardo
  • Orixe:
    Bos Aires
  • Destino:
    O Castro [parr. Osedo, conc. Sada]
  • Notas:
  • Termos clave: