Proxecto epístola

Agrupación de coleccións epistolares para a páxina institucional do Consello da Cultura Galega.

Carta de José Luis Coello de Portugal a Lois Tobío Fernández, 1963.

30/10/1963
José Luis Coello de PortugalEligio de Mateo SousaVirgilio GarridoAntonio GiralLois Tobío Fernández
Compartir en

José Luis Coello de Portugal

Montevideo 30 de Octubre de 1963.-
Querido Luis:
Tu carta de setiembre desde Madrid, nos llegó al mismo tiempo que una postal de agosto dese Alicante –por cierto con una "señora" de lo más apetecible– y por ambas vemos que los aires hispanos os van sentando bien a todos y aprovechais tanto las montañas castellanas, como las playas levantinas.- ¡Como han cambiado los tiempos! –Parece mentira que la gente vaya a veranear a Alicante, que es un verdadero horno o a Málaga que cuando sopla el "Terral" es algo de angustia, abandonando las frescas costas del Cantábrico.- Claro que puede ser que allí, como otras muchas cosas, haya variado también el clima.-
Veo y me complace mucho saberlo, que han mantenido la estatua de mi abuelo Eleuterio, lo que francamente dudaba, aunque la han trasladado de sitio, ya que antes estaba en el paseo de los Mártires o de las Palmeras.- Esto hará, al menos que se recuerde por aquellas tierras a quien tanto hizo por su ciudad.-
Tus informes y acotaciones al cotidiano vivir de la península, hechas por quien sabe ver y decir, te las agradecemos mucho y te pedimos nos dediques un ratito de cuando en cuando.- Esto será para nosotros una compensación a distancias y tiempos que parece no acabarse nunca.-
Por aquí seguimos sin novedad en nuestra rutinaria vida.- Pepe-Luis estudiando y trabajando fuerte y con un alma viajera que !Ojala! pueda en su vida cumplir con sus deseos.- Aprovechando pequeñas vacaciones estuvo en la Argentina y Brasil, conociendo lo más que pudo y ahora está preparando para el verano irse a Chile.- Despues quiere conocer México y Cuba, para más adelante emprenderla por Europa.- Julia bien y repuesta totalmente de su arrechucho de primeros de año y yo envejeciendo, como es mi obligación.-
Está estos días en Montevideo, el amigo Eligio de Mateo Souza, que ha venido otra vez para una nueva reunión de la ALALC.- No se lo que pueda salir en definitiva de esa Asociación, que me parece un poco de entelequia, ya que en ella como en todas partes, desgraciadamente, el pez grande se come al chico y Argentina, Brasil y México, muy superiores en potencia económica e industrial a los demás son los realmente beneficiados.- Los otros pobrecitos, como Uruguay, Bolivia, Paraguay, Ecuador y el mismo Chile, tienen que bailar al son que los otros les tocan.- Pero esa "Entelequia" o lo que sea, sirve, al menos, para que algunos privilegiados puedan pasearse por todo el Continente a costa de sus respectivos erarios y para que los que permanecemos estáticos en nuestro rinconcito, podamos abrazar d cuando en cuando a algún buen amigo.- Anoche cenó en casa con Garrido y, como es natural, vosotros fuísteis uno de los más importantes temas de nuestra conversación.- Ya sabía de vuestro viaje a España por Antonio Giral.- Por cierto, que no se si sabrás que a este último le han tocado en México dos millones –si, nada de bromas, dos millones– de pesos, con lo que se ha convertido, naturalmente, en un auténtico millonario.- También a otro español que anda por estas tierras y que no sé si vosotros llegásteis a conocer, el Dr. Montón del Villar, Médico y Abogado que llegó aquí hace seis o siete años, le han tocado en la lotería cerca de cien mil pesos.- Esto me ilusiona pensando que ha empezado la hora para nosotros y no desespero de que algún día pueda yo también pellizcar algo.- AMEN.-
Celebro el éxito de Miguel, aunque ello le obligue ahora a empujar de firme para lograr entrar en una Facultad tan difícil como la que ha elegido.- Pero con la voluntad del chico y los conocimientos que ya llevaba de esta lo logrará rapidamente.-
Cuando veais a los Marin, un abrazo de nuestra parte, lo mismo que a cualquier otro posible amigo con quien os tropeceis por esos madriles.- Dejo que Julia ponga unas lineas, enviándo a ese recordado cuarteto un gran abrazo que espera daros algún día personalmente
José Luis [sinatura autógrafa]

[Nota manuscrita ao final da carta da súa muller, Julia]:
Encantados siempre con vuestras noticias que son [?] tambien, instalados y orientados en España ¡como os envidiamos! Por aqui todos sin novedad.- operaron a Margarita hase ocho días y ya está en casa de su madre reponiendose. La vida subiendo, no dio por mes sino por horas. Con deciros que una escoba cuesta!casi doce pesos! podréis juzgar
Cariños a todos con el constante recuerdo de vuestra
Julia [sinatura autógrafa]

O teu navegador non soporta PDFs incrustados. Por favor descarga o documento aquí.
Ficha documental [Imprimir]