Transcripción da epistola de Luis Bouza-Brey, a Lois Tobío Fernández en 31/12/1964
Luis Bouza-Brey Trillo
ABOGADO
DE LOS ILUSTRES COLEGIOS DE
LA CORUÑA Y PONTEVEDRA
PLAZA DE CALVO SOTELO 2-1º
TELEFONO, 139
VILLAGARCIA DE AROSA
(PONTEVEDRA)
31 de Nadal de 1964
Sr. D. Luís Tobío Fdez.
Madrid.
Meu querido e recordado amigo:
O que sempre estou pra facer, cumpro agora. Ahí che vai unha fotografía das nosas "bodas de prata". De todolos que rematamol-a carreira no ano 1928. Moitos non sei como se chaman, pois son ainda os de "libre", os de xaneiro do 28 i-os de setembro do mesmo ano, que adiantáronse. Chaméi-nos a todos, pois... tiña saudade daqueles tempos e, aínda nese ano: 1953, había certos desapegos, restoballos da malfadada guerra civil, onde caseque todos estiveron, Eu non.
A ti tamen che escrebín; seica andabas polo Uruguay, mais a carta chegoume de volta, pois non sabía a tua dirección, non souben a quen preguntar e mandeina suplicada á Radio, onde pouco dinantes ti falaras.
Logo, Martul, deume a noticia da túa chegada a Madrid i-a túa dirección. Esto ainda fai pouco tempo. E díxome que este ano virías á Toxa. Alí pensamos irte ver, e fumos Martínez López e máis eu, o día 26 de agosto; pero, polo visto, alí estiveches deica o 20, ou cousa así, de ese mes. O caso é que sei de ti, pero non sei como agora representas. Somo vellos xa, Luis.
Ben. Non voltei a Madrid dende o ano 36; máis penso ire calquer día, un día calisquer, pois teño facilidade xa que un industrial de eiquí vai cada mes duas ou tres veces e sempre me está a invitar. Estou moi preso pola profesión, e polo desgano de ver Madrid, onde xa non teño contaíto algún despois de sete anos que alí pasei. Pero teño ganas de te ver, así que xa verei de coller pulo. Dame o teu teléfono e dime a hora máis axeitada pra te chamar. Falaremos un pouco, calaremos moito tempo (eu, coma decote, non sei moito que decir) i-eu cumprirei un anceio.
E polo de agora nada mais. Unha fonda, fonda e verdadeira aperta saudora, de teu vello amigo
Transcripción da epistola de Luis Bouza-Brey, a Lois Tobío Fernández en 19/12/1974
LUIS BOUZA-BREY TRILLO
ABOGADO
VILLAGARCÍA DE AROSA
––––––––––––
DESPACHO: CALVO SOTELO, 14-1º
DOMICILIO: HÉROES ALCÁZAR, 15-1º
TELÉFONO: 501868
19 do Nadal, 1974
Sr. D. Luís Tobío Fernández
MADRID.
Meu querido amigo Luís:
Somente unhas pequenas verbas pra che mandar desta familia os mellores votos e felicitacións para estas pascuas do Nadal e tamén cos mellores desexos pra todo o aninovo entrante, xuntamente con todolos teus, aos que testemuñarás o noso afecto.
Sin mais, esperando que ao mellor che telefonearei desde Madrid, a onde sairemos o día 22 pra xuntarnos cos nosos fillos, recibe unha forte aperta deste vello amigo
Transcripción da epistola de Luis Bouza-Brey, a Lois Tobío Fernández en 02/05/1969
ABOGADO
LUIS BOUZA-BREY TRILLO
VILLAGARCÍA DE AROSA
––––––––––––
CALVO SOTELO, 14-1º
TELÉFONO: 139
2 - maio - 69
Sr. D. Luis Tobío Fdez.
Madrid.
Meu benquerido e recordado amigo:
Non sabes ti ben con que ledicia recibo a tua en canto me di que pensar vir eiqui este verán! Son tantos anos de distancia —41—a que nos alongou da proximidade universitaria, e física, dende logo, que tal cousa será para min como unha retrocesión no tempo pasado e unha rememoranza, mais viva contigo que con ninguén, polo que ti representabas para nos de aquela, como monitor de estudos e de arelas. Ti, vivo e Magariños, morto, sodes as dúas benquerencias que eu teño de aqueles tempos idos. O demais do tempo, seica a chegada dos mesmos fillos, pasouse un pouco en solitario: na soedade e na saudade, agás soneiras disertacións temporeiras e caducas. Hoxe, vellos, desordeados, apadomados.. e excepticos, veremos, meu Luis, como somos. Que Deus nos acorda!
Ben, estiven buscando e procurando cumprir a túa encárrega. Esta vila é bonita, máis non ten hoteles. Somente encontrei "algo"que te pode servir e se pode arranxar conforme as tuas instruccións: é no Hotel Carballines. Consiste nun apartamento, con baño, que ten unha habitación matrimonial e outra parella, individual. Seica podo conseguir que a cama matrimonial se troque por duas individuales e entón queda todo arranxado ao teu gosto. Adxunto un croquis. O demais que vin non serve para vos.
Precios: Non teñen aínda a certeza do precio das habitacións que lles ha de marcar turismo nestes días, pero adiantanme que a pension completa pra vol-os tres, nas duas habitacións parellas, pode ser, mais ou menos, de 822 pts. diarias; e teredes a facilidade de comer no Hotel, ou no restaurante da Plaia das Sinas, pois tamén é deles. Si en principio te satisface, dimo, eu concretarei dentro de tres ou catro dias. Deica entón.
Unha fortísima aperta Luís [sinatura autógrafa]
[ANEXO: Debuxo da planta do hotel e o texto:]
Hotel de 2ª (penso) as habitacións limpas, a comida boa, o servicio bo, o baño do trinque, o comedor elegante no piso paixo.
Podo conseguir —espero— que a cama indovidual pase pra habitación matrimonial e se lle aparelle outra igual.
E a cama matrimonial pase pra a habitación individual. Esta sería a da vosa filla e aquelas serían pra vos.
O baño dá pra vosa habitacion, que ten balcon á rua. A habitacion da nena ten xanela a patio. As duas habitacions están xuntas, a caron unha da outra, e separadas do resto do edificio por unha porta que pecha o voso corredor particular. Na habitación matrimonial non caben as tres camas a xeito.
Transcripción da epistola de Luis Bouza-Brey, a Lois Tobío Fernández en 18/05/1969
ABOGADO
LUIS BOUZA-BREY TRILLO
VILLAGARCÍA DE AROSA
––––––––––––
CALVO SOTELO, 14-1º
TELÉFONO: 139
18-V-69
Sr. D. Luís Tobío Fdez
Madrid.
Meu querido Luis:
Recibin a tua carta onte; hoxe fun ao Hotel e me dixeron que che gardan as duas habitacións, axeitadas conforme aos teus desexos, durante o tempo que ti dis. Acordáronme tamén que recibiran a túa carta e que che contestarán mañán decíndote esto mesmo. Así que, a carta coa acetacion sirve de seguridad para vos, como ti querías. En canto recibas esa carta, dimo; pois si non a mandan teño pretexto para recordarlles que pensaban mandala.
Así é que, Luis, se non se viran gravemente as cousas téremoste de hóspede en Vilagarcía no tempo das festas de esta vila, que serán, coido, arredor do 15, pois o 16 é San Roque, o noso padroeiro; e ainda que eu non che son moi festeiro, pra vós, que vides de fora, sempre toparedes algunha novedade: o combate naval pirotécnico, a danza das espadas, as regatas de dornas, o concurso de gaitas e quen sabe o que, pois todo eso é de outros anos atrais.
Deica entón, logo: mellor dito, deica reciba túa carta, decindome que te chegou a do Hotel, ou que non te chegou, para lles facelo acordante neste caso.
E no entanto unha fonda aperta.
Transcripción da epistola de Luis Bouza-Brey, a Lois Tobío Fernández
Luis Bouza-Brey Trillo
ABOGADO
Villagarcía de Arosa
Calvo Sotelo, 14-1º
Teléfono: 139
Sr. D. Luís Tobío Fdez
Madrid.
Meu querido Luis: Ainda estou a voltas co Hotel, pois de unha banda, aínda non recibiron de Turismo a clasificación, e doutra, témenlle ao traballo de arranxar as habitacións de outro xeito do que as teñen; pero considero que vou vencendo as dificultades. Indícame a que leva todo o peso da administración —que é a filla do dono— que e conveniente lle escribas unha carta, decíndolles que me encargaras de buscar as habitacións —tal como eu dixen a eles— e a pensión completa, e que estás conforme con esas dúas habitacións, 17 é 18 do 2º piso, con duas camas sinxelas no cuarto matrimonial e outra no cuarto individual, para os días 3 a 17 de agosto, ambos incrusos.
A dirección é "Hotel Carballinés", Av. de José Antonio.- Villagarcía.
E xente que ten as peticións a milleiros.
Por outra parte, dime esa rapaza que tamen ten, nunha dependencia do Hotel, unha habitación exterior, con gabinete, unidos por eso que lle chaman "italiana", con tres camas, aínda que o cuarto de baño é do piso, anque está acarón do cuarto referido e somentes haberá dous hospedes máis, nese tempo.
Ti escríbelles, como digo, nos termos indicados; eu che escribirei de novo dentro de tres ou catro días, pois non deixo de man o choio.
Transcripción da epistola de Luis Bouza-Brey, a Lois Tobío Fernández en 20/06/1973
Luis Bouza-Brey Trillo
ABOGADO
Villagarcía de Arosa
Calvo Sotelo, 14-1º
Teléfono: 139
20-6-73
Sr. D. Luis Tobío Fernández
Madrid.
Meu querido Luis:
Recibín no seu tempo a túa sentida carta de pésame pola morte de Fermín, á que somente podo poñerme a contestar hoxe, despois de estar oito días en cama con outa frebe por unha infección gripal.
Moitas gracias por ela e polas memoranzas que contén, que me enchen de saudade dos tempos idos.
O tempo escoa, Luis, e nós xa estamos valeirando a cleisidra [sic].
Miñas lembranzas pra a túa dona e fillos e ti recibe unha forte e agarimosa aperta de este vello amigo
Luis Bouza-Brey [sinatura autógrafa]
Transcripción da epistola de Luis Bouza-Brey, a Lois Tobío Fernández
Luis Bouza-Brey Trillo
ABOGADO
Villagarcía de Arosa
Calvo Sotelo, 14-1º
Teléfono: 139
Sr. D. Luis Tobío Fdez.
Madrid.
Meu querido Luis:
Nunha enxoita mención de un pequeno opúsculo que me manda Francisco Vales Vilamarín, segredario da R. Academia Galega, acho o seguinte:
"Antonio Castro e Andrade... primeiro procurador en Cortes polo reino de Galicia dempois de concesión de Felipe IV... que fora conseguida polas persistentes xestións...de ele mesmo, coa valiosísima colaboración de Frei Antonio de Soutomaior, confesor da Real Familia e arcebispo de Damasco, e de D. Diego Sarmiento de Acuña, conde de Gondomar. A destacada intervención do noso compatricio neste transcendental asunto encontrase perfectamente reflexada nos libros de Acordos dos concellos de Betanzos e da Cruña, así como nos da Xunta do Reino, correspondentes, uns e outros, a aquela época".
Como hai esa mención do Conde de Gondomar e parece ser que neses libros de acordos cítaselle de algunha maneira e o motivo podeche servir pra o que estás a facer acordeime de ti, pra che mandar esta carta e pra que te poñas en contacto con Vales Villamarín para que che suministre datos mais concretos.
Lembranzas á túa dona, Constanciña e rapaz e pra ti unha forte aperta de teu vello amigo
Luis Bouza-Brey [sinatura autógrafa]
O fascículo de Vales titúlase "Heráldica Galega - II" "Brasón do Pazo de Lanzós"
A dirección de ele é: Academia Galega.- Palacio Municipal.- Coruña-
Transcripción da epistola de Luis Bouza-Brey, a Lois Tobío Fernández en 07/11/1969
Luis Bouza-Brey Trillo
ABOGADO
Villagarcía de Arosa
Calvo Sotelo, 14-1º
Teléfono: 139
7 novb. 1969
Sr. Don Luis Tobio Fernandez.
Madrid.
Meu querido Luis:
Aínda que che custe creelo non tiven tempo pra che escribir dende a vosa marcha; ou, si queres, non tiven azos pra me poñer á máquina ao rematalo dia, cada un dia, de traballo. Paramos o trafego cotián todo o mes de Agosto e aínda gran parte de Setembro, e logo acugularonse tantas cousas atrasadas e tantas novas, normente acidentes de circulación, que me fixeron estar indo e vindo polas carreteras de todos estos arredores, deica Ourense, que cando chegaba a noite (cando eu chegaba á miña casa) o que facia era estomballarme na cama, erguerme logo, ben andada a noite, pra preparar o asunto do seguinte día, deitarme outra vez e saír voando. Nin os domingos parei.
Estos días vin as cartas de túa muller á miña e tamén meu irmán faloume de que estiveras a velo na Conceución, i o meu pequeno díxome asimesmo que tivera carta da tua nena... i eu sin te escriber! Moi ben, agora teño un descanso, son as oito da noite i estou soilo e alá imos contigo.
Denantes de todo, moitas gracias polo acollemento que lle déstedes vós todos ao outro meu fillo, Carlos, cando ahí estivo, e tamén pola oferta que lle fai túa muller á miña de lle mandar calquera cousa, por acharvos máis perto de él. Xa o veremos máis adiante, si o caso ven, pero coido que tantas dificuldades tenderiades vós coma nós, pois Plasencia tampouco vos cadra ao lado. Eu penso ir calquera dia de estos alá, a Plasencia, pois seica sai un camión-frigorífico todalas semáns de eiqui, que leva unha liteira, fai o viaxe no día, e saíndo á mañanciña chega a Plasencia ás dez ou once da noite. Mellor viaxe non hai, nin indo en turismo. Ademais é unha esperencia boa.
Polo que respeita á situación do rapaz, xa ves, andamos bregando pra lle levantar ese sambenito que lle caiu enriba, cousa que vexo dificultosa polos altos principios que transgrediu. Díronlle unha torta, zorregáronlle logo outra a seguido i o rapaz protestou, sen se decatar de que as tortas son o pan ácimo de cada dia nesta terra de pan levar... ou de tortas levar, que é o nome que mellor lle acai.
Do resto a vida vaise escoando, aos poucos, coma o zurro da estrumeira. Non é deleitosa, nin útil,,, nin espranzadora. E levadeira somentes, tal que unha escrófula que non te mata, mais ha de morrer contigo. Non creas que estou desesperado, senon desesperanzado. E non somente do noso peculiar ambientío, intraibérico, senon da atmósfera universal, de ar condicionado, na que vivimos.
E coido agora, ao pasar dos anos e no remate da vida, que esto sempre pasou, pero que os homes cheganno a saber logo de vellos: os eremitas, que van á montaña ou ao deserto, sempre vellos; os poetas e filósofos, que se voltan hipocondríacos ao cabo da vida; os líderes, os nenos prodixio, os herois, que se esfumiñan na terceira década. Si Cristo chegara a vivir unha ducia de anos máis, ou Pablo, ou Santiago Zebedeu, que morren mozos, chegaran ao quincuagésimo, a doutriña da liberdade e da igualdade ainda non seria debatida na Convención. ¡E nós coidamos que os tempos eran chegados! De certo, si, chegar chegaron... baixo as bandeiras victoriosas! E logo, pra máis encarñecemento, despois de apadumarte, fálanche do crepúsculo das ideoloxías. Crepúsculo o dos vellos —"des vieux" que di Bernanos— pois as ideas non morren, debecen, pra inzar con máis forza.
Boeno, meu Luis, vai chegando a hora da cea e decontado chegará Nena i o fillo pequeno que veu de Santiago, pois axiña serán as dez. Paro; e coido que aínda pasará algún tempo deica volva a escribir. Por certo, aquelo da escrófula recordoume algo ¿non ten a Casa Roche unhas mostras gratuitas da vitamina B6 que din que eu preciso e que son moi caras? ¿Ti tes mando en eso? Son unhas pastillas pequeniñas, de 300 non sei que, que un médico me deu, mais non eran da Casa Roche, senón de outra suiza ou alemán, i eu agora penso si a túa casa tamén as terá. Non sei moi ben si debia falarche desto, pois é un descaro e non vai ben ca miña maneira, pero penso que os labouradorios espallan os seus produtos a eito... en fin, pésame habelo dito. Perdín o contralor, falando impensadamente de algo me veu ás mentes. Discúlpame.
Lempranzas pra a tua muller e pra Constanciña; ao teu fillo non o conozo, mais xa o conocerei. ¿E coma nós cando eramos novos?. Unha grande e fonda aperta
