PROXECTO EPÍSTOLA

----

TEMÁTICA: Joaquina

Probablemente era unha parente próxima da familia Martínez Murguía, de quen envía lembranzas Teresa, a irmá do historiador, desde Santiago nas cartas de 3 de outubro e 10 de decembro de 1861, recollidas na correspondencia a Murguía. Parece terlle especial agarimo a Alejandra Martínez-Murguía, a filla de Rosalía de Castro, pois na primeira desas cartas di: “Joaquina que también sintió no besar a la niña y comprarle una cosita”. Barreiro (2012: I, 52) sinala entre os parentes por parte da avoa de Murguía unha tal Joaquina de Castro, que sería curmá do sogro de Rosalía, Juan Martínez de Castro.
Fontes: Barreiro Fernández, Xosé Ramón (2012). Murguía. Vigo: Galaxia. Barreiro Fernández, X. R. / Axeitos, X. L. (2003). Cartas a Murguía. 2 vols. A Coruña, Fundación Barrié de la Maza.
Epístolas
1
Data Relación Remitente - Destinatario Orixe Destino [ O. ] [ T. ]
Data Relación Remitente - Destinatario Orixe Destino [ O. ] [ T. ]
Carta de Rosalía a Murguía. Sen data
Orixinal Transcrición

Transcripción da epistola Carta de Rosalía a Murguía. Sen data

...nos hallamos demasiado lejos. Paciencia. Ninguna contestación tuve de Joaquina, y no quiero mandarle más a la niña, a no ser que tú me mandes otra cosa. Que se lo coman y se lo guisen todo.
Nada sabía de que Compañel estuviese enfermo. Cierto es que no tenía por quién. Apresúrate, sin embargo, a hacer cuentas; bueno será. Si yo fuese hombre, saldría en este momento y me dirigiría a un monte, pues el día está soberbio; tengo, sin embargo, que resignarme a permanecer encerrada en mi gran salón. Sea. Adiós. Recibe todo mi corazón y perdóname cuanto te hago sufrir: tú eres el que tienes que perdonarme a mí y no yo a ti. He leído ayer un cuento de Poe, precioso aunque sencillo. Allí comprenderías que era poeta. Otro que he leído de él, de un género opuesto, se parece al modo de escribir de Larra. Las damas verdes de Jorge Sand tienen muchísima semejanza en cierto estilo con mi joven azul. ¿Qué te parece? Van a decir que he querido imitarla.
Cien besos y adiós. Voy a pasearme un poco por tu cuarto, pues tengo los pies helados.
Tuya,
Rosa