Entre as primeiras conclusións desta investigación destaca a existencia unha maior presenza do Camiño de Santiago en discursos literarios e en medios de comunicación e audiovisuais que nos propios visitantes. Ademais, os resultados da análise de 547 libros, 86 produtos audiovisuais, 254 webs, xunto con 1964 entrevistas evidencian que existe unha centralidade da Catedral e unha invisibilidade da cidade de Compostela. Este proxecto consideraba o Camiño como un ben pero tamén como un recurso cultural, patrimonial, identitario, social, político ou económico e centraba as súas análises nos visitantes galegos, portugueses, españois e brasileiros así como en habitantes e comerciantes de Santiago.
A investigación está agora en fase de financiamento para poder analizar o material recollido nos últimos tres anos en relación cos discursos e coas imaxes publicadas desde o ano 2008. Nesta sesión dos “Encontros monográficos co Patrimonio Cultural” ofreceron avances do traballo tan significativos como que os visitantes brasileiros chegan a Santiago coa idea central e prioritaria de ver a catedral e marchan sorprendidos pola gastronomía, o feito identitario e tamén a proximidade lingüística. O estudo permite saber que este tipo de visitantes come polbo, empanada, pan, torta de Santiago e vieiras.
Ademais, entre os avances presentados hoxe constataron que nos produtos ofertados nas tendas de recordos existe, dun tempo a esta parte, unha presenza crecente de cabaleiros templarios. Malia non ter Santiago nin o Camiño unha fonda relación histórica coa Orde do Temple, a raíz de discursos literarios como a novela de Paulo Coelho, Diario dun mago, incrementáronse tanto recordos como prácticas culturais (noites templarias, representacións….) en Santiago e en cidades do Camiño con esta temática.
Un grupo de investigación sobre a cultura
Entre os obxectivos do grupo de Investigación de Estudos da Cultura figuran a produción e transferencia de coñecemento sobre asuntos ligados ao funcionamento da literatura e da cultura (entendida como as formas en que as persoas ven, clasifican e interveñen no mundo), con especial atención ao caso das comunidades de lingua portuguesa. Para iso, segundo explican no seu web, “aplica procedementos metodolóxicos cuantitativos e cualitativos, traballo de campo e de corpus, sobre a base das teorías sistémicas, das teorías dos campos sociais, das teorías de análise de redes e das teorías empíricas, con desenvolvemento propio e adaptado ás diferentes realidades do ámbito de pescuda do grupo”.
Un foro de debate e reflexión
Os Encontros monográficos co Patrimonio Cultural son unha nova proposta da Sección de Patrimonio e Bens Culturais do Consello da Cultura Galega que pretenden poñer o foco sobre actuacións en marcha sobre bens do patrimonio galego. Faranse con carácter periódico e pretenden participar tanto na caracterización dos bens como na formulación dos tipos de protección deses bens.