Chamáronse “discos de pedra” ou de “pizarra”, polo composto terroso e escuro, que lembraba os encerados de colexio, pero en realidade estaban integrados por goma, resina, celuloide, lousas ou capas de papel

Non son só depósitos que xuntan documentación administrativa, senón que son centros que atesouran a memoria colectiva dun país