Material
Historias de ida e volta
A pegada educativa da emigración galega en América
Inauguración da Escuela Galicia, Montevideo, 28 de xullo de 1962
Detalle
A presenza da colectividade galega emigrada no Uruguai foi moi destacada, así como o seu apoio ás numerosas actuacións a prol da cultura e o desenvolvemento de Galicia. Figuras sobresaíntes foron os irmáns Canabal —con Xesús como benfeitor e pioneiro na defensa do galeguismo e da cultura galega alén mar—, Manuel Meilán, Antón Crestar, Pedro Couceiro, Xosé Fernández Seivane e tantos outros.En 1961 o galeguista Antón Crestar, coñecido da mestra da aula de sexto grao do centro —un colexio público que, segundo o costume do país, era coñecido como Escuela nº 43—, foi invitado a dar unha conferencia. Tras impartir unha charla sobre Galicia e a súa cultura con grande éxito, no peche do acto o alumnado asistente cantou a canción A rianxeira como homenaxe á terra galega e á colectividade emigrada. Nunha reunión posterior coa Comisión de Fomento comentouse que a escola aínda non tiña nome e Crestar propuxo que se lle dese o nome de «Galicia». Era habitual que os centros educativos do Uruguai levasen o nome dun país, mais non así dunha rexión. Tras numerosos contactos coas autoridades, a Asemblea Xeral do Poder Lexislativo aprobou esta denominación. A partir de aí manifestouse a unión de toda a colectividade para mellorar as condicións da citada escola. Xesús Canabal, á fronte do Banco de Galicia, achegou fondos para levar a cabo obras de acondicionamento, mercar materiais educativos e mobiliario, etc.
O acto de inauguración foi presidido por Maravilla Pérez, esposa de Xesús Canabal, que estaba de viaxe, e a el asistiron numerosas autoridades e unha representación importante da colectividade, orgullosa de que unha escola uruguaia levase o nome da súa terra.