Fondo 'Queimada popular de Cervo'

Fondo 'Queimada popular de Cervo'

Presentamos a colección de carteis da Queimada Popular de Cervo, ilustrados por Xosé Vizoso, a quen se lle dedica o Día da Ilustración 2025, convocado pola Asociación Galega de Profesionais da Ilustración (AGPI). Este conxunto de carteis é unha boa mostra do recoñecible estilo de Xosé Vizoso (Mondoñedo, 1950), quen estivo vinculado ao deseño na fábrica de Sargadelos. Os carteis celebran a compoñente lúdica e máxica coa que se construiu o ritual da queimada na Galicia contemporánea.

Este conxunto de carteis é propiedade da entidade organizadora da Queimada Popular de Cervo, a Asociación Cultural Airiños do Xunco. A festa, iniciada en 1978, continúa a se celebrar ata hoxe. A colección de carteis de Xosé Vizoso comeza en 1994. Neste artigo, Francisco Piñeiro explica a propia historia e organización do evento.






1994
1996
1997
1998
1999
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
2015
2016
2017
2018
2019
2022
2023
2024
TERMOS CLAVE DO FONDO Persoas: Vizoso, Xosé

Itinerarios

Aqueles 25 de xullo

Na transición á democracia tras a ditadura, Santiago de Compostela sumou ás celebracións relixiosas e institucionais do 25 de xullo, festa de Santiago, as novas concentracións vinculadas á reivindicación dos dereitos políticos de Galicia. Entre o ano 1977 e 1979, carteis e panfletos destas convocatorias permítenos observar as diferentes posicións da esquerda galega –ás veces moi claras, e ás veces moi sutís- ante a creación do sistema autonómico ou mesmo os diferentes equilibrios entre idearios nacionalistas e de cambio social.

Unha nova sociedade: do poder local ao pacifismo

Tras uns primeiros anos de aprendizaxe a democracia botaba a andar. Aquel anhelado propósito despois de 1975 de crear un novo marco xurídico democrático para todos —a Constitución de 1978— confundiuse nalgúns casos co final dos seus esforzos.

A construción dun Estatuto

A cuestión territorial foi unha das pezas máis complicadas de abordar neste proceso. Os sectores conservadores e algunhas influencias europeas coincidían en que o proceso de recoñecemento das identidades particulares dos territorios que compoñían o Estado debía ser tratado con extrema cautela.

Novo futuro, novos partidos

Os partidos políticos canalizaron as vontades de cambio dentro do novo parlamentarismo democrático. O recordo mantido durante anos nas vellas agrupacións clandestinas foi substituído pola ilusión do futuro, con estruturas de xestión política e efectivos novos.

Escola de democracia

É coñecido de todos que tras a morte de Franco se iniciou o camiño da transición á democracia. Todo era posible. Dende a base. Pero, como cimentar un novo réxime que só tiña como recordo —e sobre todo en negativo— algo acontecido catro décadas antes? O mundo cambiara. A sociedade mudara.

A fin da ditadura

Coloquémonos nesta viaxe no tempo nun momento cando a democracia era un soño perdido convertido en pesadelo. Cando un sistema ditatorial levaba gobernando esta sociedade dende case catro décadas. Cando a forza se exercía con total impunidade. Cando a Administración se requiría polo favor, non pola obriga. Cando o concepto cidadanía non existía.