| 1982-02-17 |
|
Montevideo - Madrid |
Remitente |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Manuel Meilán a Lois Tobío Fernández, 1982. en 17/02/1982
SEMPRE EN GALICIA
AUDICION RADIAL
MERCEDES 973
MONTEVIDEO - URUGUAY
Montevideo, febreiro 17 de 1.982
Señor Don:
Luís Tobío Fernández
Luís Bonetero, 5
MADRID (16)
España.-
Da nosa estimanza:
"SEMPRE EN GALICIA", ven de recibir e dar os seus ouvintes a inquedanza e opinión do escritor coruñés Don Xosé Mª. Monterroso, sobor onde debe repousar o corpo de Alfonso R. Castelao cando sexa trasladado a Galicia.-
Coidamos que é un tema de moita importancia, polo que resolvemos recollar a opinión de distintos intelectuales, persoeiros de entidades galegas e –quenes foron correlixionarios e amigos do Guieiro inesquencible, pra espallalas nas audiciós de marzal e avril vindeiros.-
A nosa pergunta é:
O CORPO DE CASTELAO, ¿ONDE DEBE REPOUSAR?: NO PANTEÓN DE GALEGOS ILUSTRES DE SANTO DOMINGO DE BONAVAL, EN RIANZO, SEU POBO NATAL, OU ...........?
Agradecémoslle dende xá a sua resposta e saúdamolo có noso meirande aprecio,
por: SEMPRE EN GALICIA
Manoel Meilán [sinatura autógrafa]
[nota manuscrita de despedida:] Agarimosas apertas dos dous, pros dous
Meilán [sinatura autógrafa]
|
| 1982-03-19 |
|
Madrid - Montevideo |
Destinatario/a |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Lois Tobío Fernández aos encargados da Audición Radial "Sempre en Galicia" de Montevideo, 1982. en 19/03/1982
19 de marzo de 1982
Audición radial "Sempre en Galicia"
Montevideo
Estimados señores:
En resposta á sua carta do 17 de febreiro hei de comunicarlles que, na miña opinión, os resto do noso Castelao, se han ser trasladados a Galicia, deben repousar no Panteón de Galegos Ilustres, en Santo Domingo de Bonaval de Santiago, no que tamén deberan ser recollidas as cinzas de outras figuras da nosa terra. A cidade que xurdeu arredor dun sartego misterioso que é o cerne e a raigaña da nosa tradición e do noso avencellamento á cultura de Europa debe seguir a recoller e gardar os dos homes que traballaron polo rexurdir de Galicia.
Coas mais cordiais lembranzas para esa audición, na que tiven a honra e o gozo de colaborar en tempos, envíalles unha estreita aperta
[sen asinar]
|
| 1962-10-08 |
|
Montevideo - Bos Aires |
Mencionado/a |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Lois Tobío Fernández a Manuel Puente, 1962. en 08/10/1962
LUIS TOBIO
Montevideo, 8 de outubro de 1962
Sr. D. Manuel Puente
Bartolomé Mitre 1263
BUENOS AIRES
Meu querido Don Manuel:
Supoño que xa terá no seu poder o exemplar da Historia que lle mandei por Abraira. A edición está rematada. Compre tomar medidas prá sua distribución. Desexo que me confirme que se debe facer o prospecto de propaganda. Este debería ir acompañado dunha circular.
Os pagos que se teñen feito deica agora son os seguintes:
6 cuotas do presuposto base ………$ 105.000,00
Gastos modificacións, correccións $ 15.000,00
Láminas e grabados ....……………. $ 101.997,00
Dibuxo orixinal sobrecuberta … .............$ 499,10
A Cromograf por 3 clisés …………........$ 100, 00
$ 222.596,10
O que queda por pagar é:
4 cuotas de o presuposto base …… $ 70.000,00
Exceso da edición sobre o presuposto (29
Pregos máis, descontando o que corresponde
Ó aumento de c/ 10 a c/12 …….. $ 41.549,28
A elo hay que agregar o que se deba pagar a Xosé Suárez por 20 fotos que lle encarreguei e o de traballo de Pita (cousa que coido Ud. arranxará aí). E, además, o custe do papel, a IPUSA.
No Banco de Galicia dixéronme que na conta somente ficaban $ 13.000,00. Quedo á agarda das suas instruccións.
Tiven carta de Don Ramón. Está entusiasmado vendo rematada a edición. O exemprar que levoú (incompreto) Meilán, vírono Piñeiro, Lorenzo e outros. De Lorenzo tiven tamén carta. Será unha cousa de resoancia e trascendencia. “Un novo tempo na historiografía de Galiza”, di Don Ramón.
A edición (ocupa moito espacio) está depositada nos talleres de Barreiro. Ude. verá como se orgaíza a distribución.
Os materiás gráficos están, así como os literarios, no meu poder e á sua disposición. Espero instruccións pró seu envío.
Estóu satisfeito de como quedóu este traballo. É dunha alta categoría. O Prof. Krüguer díxome que lle tiña producido unha fonda impresión e que era unha cousa estupenda. Hjai que agradecer a Ude. que tan xurdia empresa poidera ter realidade. É grande a honra que coela se lle fai á Nosa Terra.
Agardo as suas novas. Unha cordial aperta.
[sen asinar]
P.S. Acompaño os xustificantes dos derradeiros pagos.
|
| 1959-08-04 |
|
Bos Aires - Montevideo |
Mencionado/a |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Emilio Pita a Lois Tobío Fernández, 1959. en 04/08/1959
4-8-1959.
Sr. Luís Tobío.
Montevideo
----------------
Benquerido Tobío:
O común amigo Meilán, fíxome chegar as túas follas orixinás do fermoso traballo que adicaches ao meu pequeno e derradeiro libro.
Lido agora de xeito sosegado, atopo ainda mais beleza nos teus xuicios tan xenerosos e ademais, de qué maneira tan perspicas acadaches o meu íntimo pensamento.- O amigo Seoane pideume unha copia para o arquivo da Editorial Citania, e tamén queren pubricalo en "Opinión Gallega".- Como as túas follas están sin firmar, eu quero denantes pedir a túa autorización para que se pubrique coa túa firma si non tés nelo reparos que faguer.
Prégoche entón unha resposta, e reiterando a miña gratitude, envíoche a aperta forte de sempre,
Pita [sinatura autógrafa]
Saúdos a María del Carmen e aos pequenos.
|
| 1962-11-17 |
|
Vigo - Montevideo |
Mencionado/a |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Francisco Fernández del Riego a Lois Tobío Fernández, 1962. en 17/11/1962
Vigo
17-Novembro
1962
Sr. D. Luís Tobío
Montevideo
Meu querido amigo: Recibo agora a túa do 10 de outubro, xunto coas fotos que me devolves.
Vimos, todos os amigos, os dous exemprares da "Historia" que trouxo Meilán. Produxeron en cantos tiveron ocasión de os follear, unha fonda impresión. Dende logo, trátase de algo sin precedentes na nosa bibliografía. A presentación ten empaque, feitío estético, e unha elegancia tipográfica destacadísimas. Debo felicitarte, sinceramente, polo enorme esforzo que realizache, con evidente intelixencia e bó gusto.
Aproveitando o viaxe de Prada, xuntámonos con Ferro Couselo, Xaquín Lorenzo e outros, pra tratar da continuidade da obra. Lorenzo comprometeuse a revisar e mecanografiar o manuscrito da Prehistoria que deixóu Cuevillas. As miñas derradeiras novas son de que o traballo vai moi adiantado e de que, contra do que se pensaba, o texto encherá un volume de tamaño semellante ós dos xa editados.
En principio acordóuse, na reunión de que che falo, dar un novo pulo ô labor pra os futuros tomos, creando un a xeito de órgao centralizador que se responsabilizase da custión administrativa e máis de presionar nos colaboradores. Seguiría a direición teórica nas mans de Otero, e a realización práitica nas miñas, co asesoramento de Ferro e Piñeiro. Craro está que isto se non resolveu aínda de xeito definitivo, e tamén haberá que conocer cal é a decisión que adopta Puente. Naturalmente, o que agora urxe é rematar o tomo da Prehistoria, e mandalo decontado pra que o deades ó prelo.
Pero, según informes que recibo, resulta que hai moitas probabilidás de que tí veñas en data prósima pra Madrí. ¿É certo? Sería unha fermosa cousa térte perto de nós. A mín, particularmente, entusiásmame a idea. Pero, de ser así, habería que pensar nunha nova fórmula pra continuar a edición da Historia. Estimaríache moito, pois, que me dixeses o que hai sobre do particular.
Supoño que a túa muller me anunciará a data da súa chegada a Galicia. Tería un grande disgusto si, ô non saber cando ven, puidera atoparme fora de Vigo por calquer motivo, no día da súa chegada.
Non sei si estarás informado das novas que se van producir na Universidade. Os estudantes das cinco Facultades fixeron unha instancia, moi intelixente e razonada, solicitando a creación dunha cátedra de Lingoa Galega, no Instituto de Idiomas anexo á Facultade de Letras. Conseguiron que os Decanos a avalasen coa súa firma. E o Reitor, Echeverri, apoióunos cunha xestión aitiva i entusiasta. O resultado é que a Cátedra vai ser creada decontado.
Pero, ademáis, por xestiós do propio Echeverri, logróuse a creación da Seición de Filoloxía Románica na Facultade. No plan de estudos, figura como disciprina obligatoria no 5º curso, a de Lingua e Literatura galegas. Como ves, a vella aspiración, tanto tempo acariñada, realízase agora.
Escribín ôs Centros Gallego, Lucense, Pontevedrés e Ourensán de Bos Aires, pedíndolles que se dirixisen ô Reitor felicitándoo pola incorporación dos estudos da nosa lingua e da nosa literatura ô ensino universitario. ¿Poderías tí conseguir ahí que o Centro Gallego e a Casa de Galicia fixesen outro tanto? Coido que sería de grande interés que as entidás emigradas desen isa nota, frente ô silencio que aquí se mantén.
E nada máis. En espera das túas novas, mándache unha cordial aperta
Fernández del Riego [sinatura autógrafa]
O meu novo domicilio:
DR. CADAVAL, 32-4º Izqda.
|
| 1963-09-10 |
|
Montevideo - Madrid |
Mencionado/a |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Miguel Vázquez Valiño a Lois Tobío Fernández, 1963. en 10/09/1963
MONTEVIDEO 10 de Setiembre de 1963
Dr. Luís TOBÍO FERNANDEZ
Madrid
Meu estimado amigo:
Confirmando a miña carta anterior, data 6 do mes de abril, escribo a presente co profundo desexo de que se encontre disfrutando dunha perfeita saude en compaña da sua honorable dona e fillos. Por eiquí continuamos loitando con un que outro ataque de reuma, se ven non de tanta gravedade como no pasado ano.
Na carta anterior acusaballe recibo dos tres mil pesos que o Banco de Galicia me abonou na miña conta, cousa que xa fixera denantes de eu ter recibido a sua carta, xa que por mor de folga dos empregados do correo desta cibdade a mesma me foi entregada con moito retardo.
Como vostede me anunciaba que me enviaria o saldo da conta para dentro de pouco, he polo que lle escrevo a presente por si lle fose posible facelo, pois ando apertado de diñeiro xa que estou construindo unha casiña nun terreo da miña propiedade, perto do Hipódromo de Maroñas, e quixera terminala pra poñela a venta. Pois o traballo anda moi escaso e non se ven posibilidades de que millore a situación. De non ser por necesidade xa vostede sabe que non lle poñería apuro ningún.
As cousas da colectividade transcurren máis ou menos como no pasado. No mes de xulio tiveron celebramento as "Xornadas de Cultura Galega", con conferencias, aito de homaxe a procer da nacionalidade uruguaya, e findaron con un xantar en "Casa de Galicia" que resultou moi concurrido.
Por si non tivera coñecimento direille que findou na Cruña a nai do noso bon amigo Dr. Pedro Couceiro.
He sin outra cousa a decirlle reciba saudos da miña familia, Meilán, Crestar e Villaverde e unha aperta do sempre amigo
Valiño [sinatura autógrafa]
[nota manuscrita de Lois Tobío escrita posteriormente:] Contestada 24 setbre. anunciándolle que se deu orde ó A. de G. pra pagar
|
| 1964-11-20 |
|
Montevideo - Madrid |
Remitente |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Manuel Meilán a Lois Tobío Fernández, 1964. en 20/11/1964
Montevideo, novembro 20 do 1.964
Siñor Don:
Luís Tobío
MADRID.-
España.-
Ben querido Tobío:
O segredario da Sección Instrucción da "Casa de Galicia", de cuia comisión eu forma parte, perdéu a sua carta remexada a dita Entidade.- Elo prodúxolle un gran disgusto e, como non quere dar conta do feito a Xunta Direitiva, pidiume que lle escribira solicitándolle unha cópea –que eu supoño vostede terá– ou ben a repitición das recomendaciós que na devandita carta viñan.-
E ren máis, meus saúdos a su dona e fillos, e pra vosté unha forte aperta,
Manuel Meilán [sinatura autógrafa]
s/c.- ABELLA nº 2,124.- Ap. 2.-
[nota manuscrita escrita, con bolígrafo azul, seguramente por Lois Tobío:] enviado 7-XII-64
|
| 1965-12-22 |
|
Montevideo - Madrid |
Remitente |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Manuel Meilán a Lois Tobío Fernández, 1965. en 22/12/1965
Montevideo, nadal 22 do 1.965
Siñor Don:
Luís Tobío
MADRID
Ben querido Tobío:
No seu tempo recibín o editorial pra "Sempre en Galicia".- Non chegóu pro dia do aniversario, pero igoal o pasamos.- Naquel día fixen un recordatorio da pirmeira audición, e pasamos anacos grabados naquel intre coa voz de Somoza, Pita e sua, como reconocemento e recordo pros pioneiros que por distintas causas non-os acompañaron naquela emotiva xornada.- Saiu ben e gustóu.-
Supoño que terá recibido os libros editados por "Casa de Galicia", e que se lle mandaron xa fai tempo.-
Canabal voltóu fai oito días e díxome que tivo o gosto de saudalo en Santiago.-
Ren máis, saudos pra sua dona e fillos, a quenes, con voste, desexolles moitas felicidades e venturanzas no ano que axiña nacerá.-
Unha aperta do seu amigo,
Meilán [sinatura autógrafa]
|
| 1965-08-11 |
|
Montevideo - Madrid |
Remitente |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Manuel Meilán a Lois Tobío Fernández, 1965. en 11/08/1965
SEMPRE EN GALICIA
AUDICIÓN RADIAL
MERCEDES 973
––––
Montevideo, agosto 11 do 1.965
Siñor Don:
Luís Tobío Fernández
MADRID.- (España)
Ben querido Tobío:
O día 3 do próisimo setembro, "Sempre en Galicia" cumpre QUINCE anos.- ¡Parece que foi onte! ¿verdad? .- Pra festexar o acontecemento ocurríusenos chamar a un concurso literario, como lle informan as bases adxuntas.- O premio e moi cativo; eu digo que e máis simbólico que real, pero dentro das nosas posibilidades económicas, que vosté coñece ben.- Por outra banda, a pesare de pedilo, nonos deron máis.- E temos que conformarnos, pensando que os amigos que nos fagan o honor de nos mandar algún traballo, faranno tendo en conta a nosa modestia.- Estámoslle mandando a alguns inteleituales galegos deGalicia e fora de ela, como eisí tamén aos xornaes galegos.- Penso que algún nos acompañará nesta xeira patreóteca.- Si eisí non fora, doerianos, dende logo, pero teriamos pacencia.-
E moito pedirlle unha nota eitorial pra leela nunha das audiciós que adicaremos a festexar o acontecemento? - Si vosté tivera ou contara cun grabador, sentiriame contento e feliz de pasala coa sua viva voz.- Si así fora, pode mandala a Radio Carve, a direcición que vai enriba.- Creo que "Iberia" transportaas.-
Afectuosos saudos pra sua dona e fillos, e pra vosté un aperta agarimosa
Meilán [sinatura autógrafa]
s/c.- ABELLA nº 2124.- Ap. 2.-
[na esquina inferior dereita hai manuscrita unha nota:] cont. 6-IX-65
SEMPRE EN GALICIA
AUDICIÓN RADIAL
MERCEDES 973
––––
CONCURSO LITERARIO - PREMIO BANCO DE GALICIA
A AUDICION "SEMPRE EN GALICIA" EN CONMEMORACION DO 15º ANIVERSARIO DA SUA FUNDACION E CÓ PATROCINIO DO BANCO DE GALICIA DE MONTEVIDEO, CONVOCA A UN CONCURSO LITERARIO A REXIRXE POL-AS BASES SEGUINTES:
1º A audición "SEMPRE EN GALICIA" convoca a un certame literario encol do tema: "A PERSOALIDADE DE GALICIA NA EUROPA OUCIDENTAL".
2º Poderán participar nél persoas de calquer nacionalidade residentes ou non no Uruguai.
3º Os traballos deberán estar redaitados en idioma galego, non estabrecéndose limitación en canto a estensión.
4º O prazo de presentación dos mesmos finará o 31 de Nadal do 1965.
5º Os traballos deberán presentarse en tres exemprares, escritos a máquina, a dobre espacio, somentes por unha cara; sen nome do autor nin outra referencia e precedidos d'un lema. Este mesmo lema figurará no esterior d'un sobre pechado dentro do que que se incruirá una tarxeta có nome e direición do autor. Os tres exemprares acompañados do sobre, entregaranse ou remitiranse baixo priego lacrado ó BANCO DE GALICIA, 25 de Mayo Nº 471, Montevideo.
6º O xurado calificador estará composto por un membro de SEMPRE EN GALICIA; un membro do PATRONATO DA CULTURA GALEGA; un delegado do BANCO DE GALICIA e un inteleitual galego desiñado a este efeito.
7º O xurado calificador dará o seu fallo por maioría de votos no decorrer do mes seguinte a data de pechamento do prazo de presentación dos traballos. o fallo será pubricado inmediatamente.
8º Pra premiar o traballo mais sobresainte a xuicio do xurado, instituise o premio BANCO DE GALICIA por un importe de $ 3.000,00 m. n.
9º O fallo do xurado será inapelabre.
10º O traballo premiado ficará en propiedade de SEMPRE EN GALICIA reservándose ésta os dereitos de pubricación.
11º O envío dos traballos para este certame imprica pol-a parte dos autores, conocemento e conformidade con estas bases e regramentacions.
|
| 1966-12-21 |
|
Montevideo - Madrid |
Remitente |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Manuel Meilán a Lois Tobío Fernández, 1966. en 21/12/1966
Montevideo, nadal 21 de 1.966
Siñor Don:
Luís Tobío Fernández
MADRID
Ben querido Tobío:
Chega axiña un novo ano.- Renovemos espranzas e ilusiós.- Cos "tempos sexan chegados".- Eiquí, as eleiciós como sempre: un exempro de civismo e democracia.- Trunfou o Partido Colorado por uns 150.000 votos.- Os brancos xa tiñan tocado fondo e a fondo, nos fondos do país.- Isto e unha realidade, non un xogo de verbas nin unha alusión ao Fondo Monetario Internacional, que nos afoga.- foron anos de vacas gordas pros gandeiros que se enriqueceron en proporciós astronómicas.- O pirmeiro de marzal entrará a nos gobernar o xeral Gestido, trunfador sobor do candidato colorado que mais soaba: Jorbe Batlle.- Quizáes a sua xuventude e a sua maneira de ser –non é o pai, dende logo– xugaron moito na sua derrota.- Gestido, como vosté sabe, ten sona de home bon i honrado.- Fai moita falla que eisí sexa.- Económicamente estamos en prena bancarrota.- O dólar anda acercándose aos $ 80.00, e o azúcre aínda con $3.00 de subsidio, custa $14.00 o kilo.- Os xornaes, subindo, pero máis a despacio cos artigos de pirmeira necesidade.- Cos deuses o axuden e consiga voltar a iste querido Uruguai aos seus días máis esplendorosos.- O pobo tenlle confianza e axudarao sempre que tamén lle aprete o cinturón a quenes se enriqueceron casi diriamos ilicitamente.-
A nova constitución, co pobo elixiu i eu non votéi, ten algunhas cousas que poden ser de graves consecuencias, si quen a aplique o fai con rigurosidade.- Dálle moitos poderes ao Presidente i eso e temible.- Os antecedentes de Gestido fan pensar que non será un presidente dictatorial, pero il pasará e a constitución quedará.- Si o Partido Colorado, como parece, pónse dacordo pra gobernar e facelo ben, non temos dúbeba de que iremos pra diante.- Ista constitución nas mas dos brancos, querido Tobío, sería pra tembrar.- Tivemos sorte, dentro dos males que nos pode traer, cos colorados haixan gañado e maoría nambas cámaras.-
Soupen da morte do seu irmán.- A miña dona i eu sentimolo moito, pois tivemos oportunidade de convivir con íl e dona unhas horas de solaz que sempre recordaremos con agarimo.- Acompañámolo na sua door.-
Ren máis, moitas felicidades e venturanzas no ano próisimo pra vosté e familiares.- Meus afeutuosos saudos pra sua dona e fillos e unha aperta pra vosté do seu amigo,
Meilán [sinatura autógrafa]
|
| 1966-12-28 |
|
Montevideo - Madrid |
Remitente |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Manuel Meilán a Lois Tobío Fernández, 1966. en 28/12/1966
Montevideo, nadal 28 de 1.966
Sr:
Luís Tobío
MADRID
Ben querido Tobío:
Onte recibín a su do 22.- Axiña me puxen a fala con Canabal, quen me dixo que antonte lle tiña escrito sobor de choio motivo da sua carta.-
A espricación do tempo que pasóu o Banco pra lle mandar os cartos é que, pola causa das folgas que se fixeran de parte dos empregados, ao arranxarse e mormalizarse a situación, deberon pirmeiramente por en órden as contabilidades etc, razón pola cual tardaron uns días en normalizarse pro público.- Díxome que o diñeiro remitiuse o día 8 ou 10 deste mes, polo cual pensa que xa vosté terá o aviso de Suiza.- Eu folgareime que eisí haixa sido e que vosté xa esté tranquilo.-
Penso que terá recibo unha carta miña que lle mandei fai máis ou menos oitos días.-
Ren máis, quedo, como sempre, as suas órdenes.-
Moi afeutuosos saudos aos seus familiares e unha forte aperta pra vosté,
Meilán [sinatura autógrafa]
[manuscrita e escrito a boli azul, na esquina superior dereita]: cont 23 xan 67
|
| 1965-05-30 |
|
Montevideo - Madrid |
Mencionado/a |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Antón Crestar a Lois Tobío Fernández, 1965. en 30/05/1965
Montevideo, 30 de maio de 1965.
Dr. Luis Tobío
Madrid
Ben querido Tobío: Recibín a súa do 19 do cte. e de contado intereseime polos seus problemas, falei con Yolanda, que e a encarregada da correspondencia, e ditoume nun anaco a resposta miña carta foi posta no correio do 28 a que supoño xa recibirías, de todo isto dou fé pois as fotocopias fíxenas eu.
Respeito o seu inquilino, sigue sendo moi mal pagador. está sempre en xurídica, pero tómeo con calma pois igual me pasa a mín, eu teño un inquilino que paga cada 3 ou 4 meses e non podo botalo fora, a lei protéxeo, e sen mais.
Pra vender, o momento e malo a deprezación do peso e catastrófica, ista semán chegou a cotizarse a 54 pesos por dollar!! Dahí pra diante, pense calquera cousa.
O que felizmente parece sere que estamos a salvo e dun golpe militar. Sei de boa fonte que días pasados houbo unha xuntanza de xefes do exército e da armada e todos repudiaron o golpe por unanimidade resolveron mais salvar os malos políticos que nos tocaron en sorte. Pois dar un golpe de estado e dentro d'un ano chamar a elecciós e aparecerán os mesmos como salvadores da democracia e da patria e o desprestixio será pras forzas armadas.
Respeito o escándalo financeiro parece sere que o xefe de Policía, que e un Coronel Ventura Rodriguez está disposto a seguir ás investigaciós ata o final, Deus o oia!
O día 27 embarcou Canabal, Xesús pra un viaxe que finará na Terra, iba a Bos Aires, Nova York, México, Francia e Galiza, tal vez teña oportunidade de velo por ahí
Si vai a Terra e pasa por Santiago, recoméndolles visite a unha curmán miña que vive ahí fai moitos anos. das nosas, moi vinculada a D. Ramón Piñeiro, Isla Couto etc. etc.
Agradounos moito isa apreciación que fai na súa carta e que lle mostrei os amigos.
E sen mais por hoxe. Saudos de Villaverde, Meilán, Couceiro, Yolanda e de xeito eispecial pra súa dona e fillos dos meus e vostede reciba forte aperta do seu amigo que queda sempre as súas ordes sen cumprido de ningún xeito.
A. Crestar [sinatura autógrafa]
|
| 1985-08-31 |
|
Montevideo - Madrid |
Remitente |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Manuel Meilán a Lois Tobío Fernández, 1985. en 31/08/1985
Montevideo, agosto 31 do 1985
Sr. D.
Luis Tobío:
Madrid
Benquerido amigo.
Unhas liñas para lle dar a tristeira noticia do pasamento do noso común amigo Xesús Canabal ocurrido o xoves 29 dun paro cardiaco namentras durmia. Tiña 88 anos, pero moi ben de físico e de mente. Voltara desa o sabado 24. Fora a recibir a medalla Castelao que lle otorgou a Xunta -
Foixenos, xusto cando "Sempre en Galicia" (outra das suas preocupacións) cumpre o día 3 de setembre trinta e cinco anos. Daquel fato de bos e xenerosos somentes sobrevivimos voste e mais eu - No persoal vou "remando" son 81 xa cumpridos en xulio - Alegrareime que voste este como eu e, si elo e asi, e ten gañas, agradeceríalle un saudo pra este aniversario que cumprimos sempre recordando aquel 2 de setembre de 1950, cando gravamos a permeira audición ¿Recorda?
Ren mais. [?] Saudos de Chela e meus pr'a sua dona e vosté
Unha forte aperta
Meilán [sinatura autógrafa]
|
| 1980-12-23 |
|
Montevideo - Madrid |
Remitente |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Manuel Meilán a Lois Tobío Fernández, 1980. en 23/12/1980
Montevideo, nadal 23 de 1.980
Siñor Don:
Luís Tobío
Bonetero, 5
MADRID.-(España)
Benquerido Tobío:
No seu tempo recibín a sua afeutuosa carta do 27 de outubre ppdo., e os dous exemprares da sua traducción dos "Sonetos a Orféu", como eisí tamén o seu saudo pra "Sempre en Galicia".- Por todo elo moitas gracias, sobor todo pola sua amical dedicatoria.- Canabal supoño xa lle terá acusado recibo o exemprar que me mandóu pra íl.-
Non lle contestéi denantes por que estiven doente internado no sanatorio da "Casa de Galicia", unha fístula operada en xunio e que aínda non tiña cedido, houbo necesidade de outra pequena intervención quirúrxica que, dispóis, compricouse con un probrema prostático, felizmente superado sin operación.- Xa me sinto como novo, "xoven" e con azos pra seguir na loita pola vida ...
Antonte o noso pobo decidéuse pola autonomía, non con moitas ansias.- Elo e moi lamentabel, pois si o estatuto votado ten imperfeciós, penso que sempre habrá tempo pra reformalo é que elo e millor xa tendoo aprobado que non correr o risco de outros cinco anos máis pra unha nova votación.- Saíu, i elo, a quenes vimos loitando por conquerir pra Galicia unha autonomía que a libere da sangría da emigración e dunha economía dirixida dende Madrid, siñifica un trunfo a pesares da indefrencia amostrada na votación.- Que sexa pra ben, e a xeñeración vindeira reciba de nós unha Galicia farturenta en todolos órdenes.-
Fágoo enteirado do pasamento de Alonso Ríos e do benquerido amigo Prada.- Ista perdeda doeume moito, sobor todo a de Prada, a quen estiven cinguido en amistade e galeguidade por máis de medio século.- Entros documentos importantes sobor de Galicia que deixóu atopouse os orixinaes de "Sempre en Galicia", cunha disposición de que "foran pro museu ou biblioteca que en Galicia se destiñe a recordar a memoria de Castelao".- O fillo, que foi quen me informóu, díme tamén que lle escribéu a un curmán que ten en Galicia, o inxeneiro Lama Prada, pra que falase cos amigos do pai –Piñeiro, García Sabell, Paz Andrade etc.–, pra que estudien ou dispoñan donde depositalos pois dí que a íl, que radica en Chile dende fai moitos anos, faiselle dificil gardalos coa seguridade que esixe un documento de tanta importancia e trascendencia.-
O seu saudo pra "Sempre en Galicia" xa foi dado a conocemento dos nosos ouvintes.-Espero que, cando teña vagar, nos recorde con outro traballo.-
Boas festas de Nadal e ventureiro ano 1.981 pra sua dona cos mes afeutuosos saudos é pra vosté con unha agarimosa aperta do seu decote amigo,
Meilan [sinatura autógrafa]
[Nota manuscrita ao final da carta asinada por Chela [muller de Manuel Meilán]:
Sra. María del Carmen: como le informó Manolo le habíamos hablado a sus primos. Hoy íbamos a hacer lo mismo para darles noticias de ellos; pero se adelantó y fué él que lo hizo, están bien y nos reiteró que luego de estos días de calor le gustaría que fuéramos a su casa para ver las fotos de sus viajes. Nos han sido simpáticos y con gusto iremos a verlos. Espero que estén bien de salud y que pasen estas fiestas con felicidad y que el 81 sea de dicha. Saludos para su esposo e hijos y para Ud. un abrazo de Chela [sinatura autógrafa]
|
| 1981-05-19 |
|
Vigo - Madrid |
Mencionado/a |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Valentín Paz-Andrade a Lois Tobío Fernández, 1981. en 19/05/1981
V. Paz Andrade
Abogado
––––––––––––
Policarpo Sanz, 22. Tº. 211562
Vigo
Vigo, 19 de mayo de 1981
Sr. D. Luís Tobío
Escritor
Bonetero, 5
MADRID-16
Querido Luis:
Conservo a dirección tua, que sin seguranza utilizo. Ogallá o Argos postal non teñan aínda perdido as vistas.
Estóu traballando n-un livro, Castelao na luz e na Sombra. Como estamos en risco de esmorecimento total os que fomos seus amigos, sin que despois de tantos anos ninguén lle metera o dente o unha verdadeira e completa biografía, botei as costas tan eisixente obriga. Levo redactados vinte e tantos capitulos, e ando no adicado as actuacións de Castelao no Uruguay.
Os nosos amigos de Montevideo, principalmente Meilán, brindaronme a sua axuda. Que non e tan completa como desexaran. Podias ti fornecerme algúns datos complementarios, senon son fundamentales? Por exemplo, os seguintes:
A) 05/12/1940 dá unha primeira conferencia, na Casa de Galicia. Sobre qué falóu? Quen fixo a presentación? Foi no local social ou en outro?.
B) O día 8 domingo, do mesmo mes, xantar ofrecido pol-a Casa de Galicia. No local social ou en outro? Quen falóu ofrecendo o acto? Falaron algúns mais, aparte o festexado?.
C) Entre o 5 e o 8 tuvo Castelao algunha actuación no Uruguay? En que hotel paróu en Montevideo?.
D) O 18 de abril de 1943, discurso no Estadio Centenario. Entre unha data e outra, non voltóu Castelao a Montevideo?. Despois do mitin celebróuse algún xantar aos oradores?.
E) O 15 de Nov. de 1944 constituiuse o Consello de Galicia en Montevideo, que xa funcionaba en Buenos Aires. Incorporaronselle algúns membros de residentes no Uruguay?.
F) Do 10 ao 25 de xunio de 1945, exposición das estampas que se editaron nos albums de Guerra. En que local. Falóu algún no acto?.
G) O 30 de junio de 1945 acto conmemorando a votación do Estatuto. Quen máis falóu? Onde foi celebrado?
H) Xantar do 10 de jul. de 1945. Quen falóu no ofrecimento ou nos brindis?
I) Calquera outro dato que deba ser lembrado das estancias de Castelao no Uruguay.
Supoño que na derradeira estancia de Castelao en Buenos Aires –1946-1950– non voltóu a Montevideo. Do livro de Palmás e o de Zubillaga, dispoño xa.
Perdóame ésta angueira, e recibe o meu afervoado agradecemento, con a mais forte aperta de
Valentín [sinatura autógrafa]
[Anotación manuscrita, a lápis na marxe superior esquerda:] Ollar na colección de "El Día" cousa doada pois teñénse as datas. Pode facelo Meilán, Couceiro ou Crestar. Ou algún dos rapaces novos da audic. S. en G ou do Patronato.
|
| 1975-07-15 |
|
Montevideo - Madrid |
Remitente |
Orixinal -
Transcrición
Transcripción da Carta de Manuel Meilán a Lois Tobío Fernández, 1975. en 15/07/1975
Montevideo, xulio 15 do 1975
Siñor;
Luís Tobío Fernández
MADRID.-
Ben querido Tobío:
O día 3 do vindeiro setembro, SEMPRE EN GALICIA, cumprirá VINTECINCO ANOS.- Vai en maiúscula porque, cando a fundamos, lexos estivemos de imaxinar que chegaríamos a eles.- Pero, somentes coa lamentabel ausencia de Somoza, os demáis, estamos todiños; máis vellos no físico, nonna mente, que sempre está como nos mellores tempos xuveniles .... Boeno, vamos o motivo desta que non é outro que o de pedírlle que nos faga o editorial pro domingo 7 de setembro.- Todos nós senteriamos moi ledos si vosté, como non dudebamos fará, remexanos a colaboración que lle pedimos.-
Eu escribinlle a Villaverde pra que o vira e lle pedira isas verbas gravadas na sua voz.- Como nin me contestóu, supoño que nono fixo, dahí esta carta.- Si o Villaverde, cumpríu, millor; senon, ista carta ten vixencia.-
Dos probremas deste país, xa o supoño enteirado.- Vamos tirando, pero sin aquela maneira de vivir deste pobo, co facía felíz.- As condicións económicas están cuasi totalmente deterioradas, como lle dín agora.- E no político, fixeron un réximen militar-civil, que vai tirando con unha férrea represión e unha censura endexamais tida nesta Nación de Don Xosé Batlle y Ordoñez.- Pra darlle unha idea direille que somentes se pubrican catro xornaes: "El País".- "La Mañana".- "El Diario", oficialistas e "El Día", que fai o que pode pra que nono suspendan, como xa o fixeron.- Fora deste, nun tono moi suaviciño, polo dito, os outros, merda.-
Eí parez cas cousas tamén non eran tan estabeles como pensaban os trunfadores de fai casi coarenta anos.- E que a libertade de pensamento e vida, endexamáis morre.-
Co auspicio do Patronato da Cultura Galega daquí estase por poñer o busto de Castelao no seu Rianxo natal.- O busto xa esta na casa paterna, donde naceu o Guieiro.- E o que fixeron entre vosté i Escudero, que lamentablemente remata de morrer na Cruña, sin co destiño lle permitise estar presente na colocación.- Daquí pensan ir Canabal, Pereira, Yolanda e quizáes algún outro.- De Bós Aires, tamén unha delegación do Centro Galego, que irá presidida polo titular.- Todo esto e proieito, pois parez que afloran algunhas dificultades; vosté xa me entende.- Alá veremos, pois pensabase facelo en setembro.-
Ren máis, saúdos a sua dona e fillo, que xa estará feito un mozo e tiduado, maxínome.- Vosté, cos saudos de todolos amigos da audición –Couceiro, Yolanda, Pereira–, reciba unha amical aperta de
Meilan [sinatura autógrafa]
|
