Material
Historias de ida e volta
A pegada educativa da emigración galega en América
Pura Vázquez nunha aula de «Kinder», Caracas, ca. 1955
Detalle
En 1955 Pura Vázquez, con 37 anos de idade, apuntouse á aventura migratoria rumbo a Venezuela. Desde o principio mantivo unha estreita relación cos centros galegos creados en Caracas e sempre estivo de acordo coa súa fusión, que finalmente tivo lugar coa creación da emblemática Hermandad Gallega de Venezuela.A capital caraqueña converteuse nun lugar onde Pura Vázquez desenvolveu o seu labor como docente dos escolares máis pequenos, pois estudara Maxisterio na Escola Normal de Mestres da Coruña e tiña xa un notable percorrido profesional non só en Galicia, senón tamén en Segovia, Madrid e outros lugares de España. Traballou nun dos colexios máis modernos de Venezuela e alí coñeceu a verdadeira diversidade racial dos cativos e as distintas procedencias do profesorado. Esta curta experiencia como mestra do xardín de infancia durou un ano e medio, pois axiña se lle presentou unha oportunidade nova relacionada co mundo das letras e o xornalismo en Caracas, onde se publicou parte da súa obra literaria. Pasou a traballar na Escuela de Periodismo da Universidad Central de Venezuela baixo a dirección do seu fundador, o profesor Héctor Mujica. Alí coñeceu presidentes e expresidentes das repúblicas latinoamericanas así como embaixadores de moitos países, e tamén chegou a reencontrarse co seu amigo o escritor e hispanista irlandés Walter Starkie. A súa presenza en Caracas foi intermitente, pois estivo tres veces alí ata a súa volta definitiva a Galicia en 1969.
Recollemos as seguintes palabras sobre Pura, que foron escritas por José Luis López Cid para o xornal compostelán La Noche tras un dos retornos da escritora a Galicia en 1960: «Ruedan los discos de canciones llaneras, álbumes con fotografías, recortes de periódicos, libros; la labor de Pura en Venezuela y sus recuerdos de cinco años nebulosamente confundidos en el baho del trópico. Ella no sabe bien si ha vuelto o si estuvo siempre aquí».