Carta de Paz Andrade a Díaz Pardo. 1971
15/09/1971Vigo,15 de setiembre de 1971
Sr. D. Isaac Díaz Pardo
Cerámica de Sargadelos
Cervo (Lugo)
Querido Isaac,
Teño nas maos a túa do 3. Algo sabía da túa doencia, e de que Domingo te tiña en tratamento. Doime ben decatarme agora pol-o que me dices, que aínda non se consigueu reducir as molestias.
Eu que tamén teño bastantes, fágome cargo do que andarás a sufrir. Teño fé en que Domingo consiga descubrir a causa, e por cura a un contratempo tan desacougante. De calquera xeito terás que afrontar o problema apurando todal-as posibilidades médicas de que se dispoña. Ben sabes canto nos desexamos a volta a tua plenitude vital.
No tocante ao outro asunto de que tratas na carta, temos que falar persoalmente. A viuda de Castelao viña dispondo d-este pequeno resto, e deixou eiquí uns cantos exemplares sobrantes. Do destino e do dereito a disponer d-eles, é do que compre falar. Pol-o momento non pode facerse outra cousa.
Teño recibido as informacións sobre os avances do Museo Carlos Maside. Felicítote porque esta criatura vosa medre de xeito tan lucidio.
Cecais pase pol-o Castro con obxeto de mercar alguhnas cousas o miércoles 22, pois nesa data teño que asistir a unha vista na Cruña. Trátase d-un compromiso persoal, pos d-outro xeito non asistiría.
Na casa seguimos co drama da miña sogra, que nos ten a todos e sobre todo a Pilar ben agoniados.
Fago os mellores votos porque recobres a tua saude, coa máis forte aperta do teu sempre incondicioal amigo,
Valentín


