En xaneiro de 2020 o Consello da Cultura Galega presentou o Álbum de Galicia, unha colección dixital de biografías de persoas que destacaron en moi diversos ámbitos: a sociedade, a ciencia, a cultura ou a empresa. A idea é dar visibilidade e perspectiva de conxunto ás numerosas mulleres e homes, xa finados, que contribuíron de maneira significativa á sociedade galega ao longo da súa historia. En moitos casos, seguen a ser grandes descoñecidos para o público de todas as idades, de dentro e de fóra do país.
As biografías do Álbum de Galicia están enriquecidas con material documental, referencias bibliográficas e contidos multimedia que permiten coñecer a obra das persoas divulgadas, pero tamén a produción intelectual existente sobre elas. Os textos e materiais están producidos por persoas expertas e son unha fonte rigorosa para acceder á vida e obra destes persoeiros. Ademais, o Álbum de Galicia permite explorar a presenza das persoas biografadas nos fondos documentais dixitalizados do Consello da Cultura Galega. O Álbum de Galicia é, xa que logo, o punto de acceso que ofrece a entidade para coñecer toda a súa produción divulgativa e investigadora ao redor de cada unha das figuras.
Antonio Naveyra (Santiago de Compostela, 1909 – A Coruña, 1976) desenvolveu unha longa traxectoria vinculada ao teatro, unha disciplina en que sobresaíu como actor, director, escritor e adaptador. Ademais, realizou un destacado labor a prol da posta en valor do folclore galego a mediados do século XX. A súa entrada incorpórase hoxe ao Álbum de Galicia, a colección dixital de biografías que mantén o Consello da Cultura Galega (CCG), cun texto asinado por Ana Abad de Larriva.
Nado en Santiago de Compostela, Antonio Naveyra Goday, máis coñecido como Antonio ou Antón Naveyra, mostrou un interese polo teatro e o ámbito do espectáculo desde que era neno. Deu os seus primeiros pasos como actor en Madrid, cidade á que se trasladara para estudar Dereito. Alí fixo teatro no Club Antistora, na Farándula e no Teatro Español. De Madrid marchou á Coruña, onde “compaxinou o exercicio da avogacía cunha forte implicación no teatro amador”, indica Ana Abad de Larriva. Malia que nun primeiro momento se centrou na actuación, “labor no que empregaba habitualmente o pseudónimo Antonio Navas”, posteriormente decidiu enfocarse “na adaptación e na dirección, así como na escritura”, continúa a autora da súa biografía.
Entre os seus traballos como director sobresaen Sueño de una noche de verano (1951), na montaxe realizada polo Conservatorio de Música e Declamación da Coruña, e La sirena varada (1952), do Centro Deportivo e Cultural Santa Lucía. Ademais, dirixiu o Teatro de Cámara da Asociación Cultural Iberoamericana, co que montou numerosas pezas en castelán e en galego. Edipo abandonado (1954), La mujer más probada (1955), O incerto señor don Hamlet (1959) ou Os vellos non deben de namorarse (1961) foron algunhas delas. En 1973 dirixiu a posta en escena que o Teatro Experimental Tespis fixo da obra cunqueirana A noite vai coma un río.
Na súa faceta de actor, Antonio Naveyra formou parte do elenco de varias obras producidas polo Conservatorio de Música e Declamación da Coruña, aínda que destacou na súa interpretación de don Juan na obra Don Juan Tenorio (1949). Con motivo das funcións que tiveron lugar na cidade herculina o 8 de novembro dese ano, El Ideal Gallego publicou unha nova en que entrevistaba, entre outros actores, a Naveyra. A noticia inclúese como parte dos materiais da súa entrada do Álbum de Galicia, na que tamén se incorporan a entrevista que lle realizou Víctor de Angueira (1962) para a cabeceira La Noche ou a que se publicou en 1964 nese mesmo xornal sobre o seu traballo de dirección na montaxe A morte do gaiteiro.
Así mesmo, Antonio Naveyra destacou por desenvolver “un importante labor de conservación e difusión do folclore galego”, subliña Ana Abad de Larriva. Foi o “director artístico da Asociación Cultural Aturuxo, formada o 20 de marzo de 1955, coa que puxo en escena espectáculos como Roseira de costumes, na que tamén se encargou do libreto”, continúa. Ao longo da súa traxectoria, impartiu conferencias e coloquios arredor da arte escénica e escribiu artigos para diferentes xornais e revistas.
Álbum de Galicia
En xaneiro de 2020 o Consello da Cultura Galega presentou o Álbum de Galicia, unha colección dixital de biografías de persoas que destacaron en moi diversos ámbitos: a sociedade, a ciencia, a cultura ou a empresa. A idea é dar visibilidade e perspectiva de conxunto ás numerosas mulleres e homes, xa finados, que contribuíron de maneira significativa á sociedade galega ao longo da súa historia. En moitos casos, seguen a ser grandes descoñecidos para o público de todas as idades, de dentro e de fóra do país. A día de hoxe, o Álbum conta con máis de 715 entradas, das cales as máis recentes son as de María Cardarelly, María Xosé Rouco Lamela, Blanca Jiménez Alonso e Cruz Comesaña.
As biografías do Álbum de Galicia están enriquecidas con material documental, referencias bibliográficas e contidos multimedia que permiten coñecer a obra das persoas divulgadas, pero tamén a produción intelectual existente sobre elas. Os textos e materiais están producidos por persoas expertas e son unha fonte rigorosa para acceder á vida e obra destes persoeiros. Ademais, o Álbum de Galicia permite explorar a presenza das persoas biografadas nos fondos documentais dixitalizados do Consello da Cultura Galega. O Álbum de Galicia é, xa que logo, o punto de acceso que ofrece a entidade para coñecer toda a súa produción divulgativa e investigadora ao redor de cada unha das figuras.
